Περί του δεύτερου «ΠΑΪΣΙΟΥ» (Νικολάου Μοναχού)

Για τον Γεροντισμό - Περί του δεύτερου «ΠΑΪΣΙΟΥ»

Όποιος δεν γνώρισε καλά την βία των παραεκκλησιαστικών οργανώσεων δεν μπορεί να καταλάβει πόσο πολύ μοιάζει μ' αυτές ο ΓΕΡΟΝΤΙΣΜΟΣ, η δεύτερη αλλοίωση του εκκλησιαστικού τρόπου ζωής... κατ' ακρίβεια, μια διαφορετική μορφή καρκίνου των οργανώσεων πιο ύπουλη μάλιστα, καθ' ότι είναι ντυμένη παραδοσιακά.

Η πλάνη των λογισμών

«Πριν από τους αισχρούς λογισμούς προηγούνται οι σεμνοί, και από τους φιλάργυρους οι φαινομενικά σπλαχνικοί και ελεήμονες, που υπόσχονται τη διόρθωση των μνησίκακων, η οποία κινεί τα αίτια της λύπης, και από τους κενοδόξους και υπερήφανους προηγούνται αυτοί που υπόσχονται την τελειότητα της αρετής, και γενικά από όλους τους πονηρούς λογισμούς προηγούνται εκείνοι που φαίνονται εξαίρετοι, παραπλανώντας με την εικόνα του καλού, που είναι επιθυμητό, εκείνους που δεν έχουν πείρα της απάτης αυτού του είδους, στην συνέχεια όμως τους παραδίδουν στους αντίθετους νικημένους, σε κατάσταση που μόλις μπορούν να διορθώσουν κάπως την απάτη ή και καθόλου.

Οι Νεοπαγανιστές γέμισαν το διαδύκτιο με παραμύθια!

Όμηρος ούτος ανήρ͵ αλλά Πλάτων͵ αλλ' Αριστοτέλης͵ αλλά Σουσαρίων ο τα πάντα επιστάμενος.

Όπως είδαμε στο προηγούμενο άρθρο μας ο Λιβάνιος στις επιστολές του προς τον Μ.Βασίλειο εκφράζει τον θαυμασμό του για τη ρητορική του Μ.Βασιλείου και τον επαινεί ως μαθητή του.Ο ίδιος ο Μ.Βασίλειος διαβάζοντας μια επιστολή του Λιβάνιου θαυμάζει τη ρητορική τέχνη του δασκάλου του και αναφωνεί Ω Μούσες και λόγοι και Αθήναι, τι δώρα χαρίζετε στους εραστές σας! Επιστολή 353, PG 32, 1096 CD.

Αυτή η εικόνα που παρουσιάζει η αλληλογραφία μεταξύ του Λιβάνιου και του Μ.Βασιλείου απηχεί σε όλες σχεδόν τις επιστολές που ανταλλάσσουν. Προς επίρρωσιν των ανωτέρω ας δουμε μερικά σημεία ακόμα τα οποία διαφωτίζουν πλήρως την εκτίμηση του δάσκαλου της ρητορικής Λιβανίου προς τον μαθητή του Μ.Βασίλειο και αντιστρόφως.

Στην επιστολή 352 ο Λιβάνιος χρησιμοποιεί ποιητική γλώσσα και δηλώνει πως στο στόμα του μαθητή του, του Μ.Βασιλείου βρίσκονται πηγές που αναβλύζουν λόγους. Αυτές οι πηγές που βρίσκονται στο στόμα του μαθητή του είναι ανώτερες από ροή ναμάτων.

Εκ γενετής τυφλοί, η δική μας κολυμβήθρα και οι σημερινοί καθεστωτικοί τρομοκράτες

Η ευαγγελική περικοπή της αυριανής Κυριακής ήταν καθοριστική για την μετάβαση της εμπειρικής παιδικής μου θεολογίας στην με Λόγο θεολογία. Όντας φοιτητής στα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης είχα γοητευθεί από το σφύζον φοιτητικό και εν γένει νεολαιίστικο κίνημα της αμφισβήτησης. Ζούσαμε σε απογείωση την οριζόντια ανθρωπιστική, κοινωνική και πολιτική φιλοσοφική σκέψη. Αυτή όντως την εποχή εκείνη με έθελγε, αφού δεν ήταν πεπερασμένη, αφού έφτανε στα όρια της ατέρμονης ουτοπίας της ανθρώπινης πλήρους και περιεκτικής – θα λέγαμε σήμερα – άμεσης δημοκρατίας, παρά τις σταλινικές οργανώσεις της πολυποίκιλης αριστεράς της εποχής εκείνης.

Εύχεσθαι υπέρ των Ελλήνων...

τοις Έλλησι τοις τελευτήσασι πρό της Χριστού παρουσίας 

δει εύχεσθαι και μη αναθεματίζειν; 

Όπως είδαμε σε προηγούμενο άρθρο μας, για τον Έλληνα που βρίσκεται στην πλάνη των Ειδώλων οι Πατέρες συστήνουν επί λέξει Εύχεσθαι υπέρ των Ελλήνων

Βέβαια το «εύχεσθαι υπέρ των Ελλήνων» που συστήνουν οι Πατέρες είναι αντίθετο με την προπαγάνδα των Νεοπαγανιστών που θέλουν να εμφανίζουν τους Πατέρες της Εκκλησίας ως καταφρονητές του Ελληνικού Έθνους και όχι ως καταφρονητές της Ειδωλολατρικής θρησκείας όπως πραγματικά είναι. Οι αρνητικές έκφρασεις των Πατέρων της Εκκλησίας που εμπεριέχουν τη λέξη Έλληνας αναφέρονται στην ειδωλολατρική θρησκεία και όχι στον άνθρωπο Έλληνα.

Τη θέση των Πατέρων περί καταφρόνησης των ειδώλων και όχι του Έλληνα πολίτη ενισχύει ένα ακόμη έργο τους, αυτό του Αναστασίου του Σιναΐτη.

Η ερώτηση που υποβάλλεται στον Αναστάσιο είναι ξεκάθαρη και διαφωτιστική για το θέμα μας: Πρέπει να ευχόμαστε υπέρ των Ελλήνων και να μην τους αναθεματίζουμε;Aς περάσουμε να δούμε το κείμενο πιο αναλυτικά.

Η Σωτηρία της Ψυχής στην Ελληνική Θεολογία

Στην Ανατολή η ηθική είναι ιατρική, ιαματική και θεραπευτική. Η Θεολογία του Ορθόδοξου καθολικισμού αρνήθηκε τη δικανική σωτηριολογία του δυτικού χριστιανισμού. «Οι Έλληνες Πατέρες δεν αντιμετώπισαν, ως οι δυτικοί, υπό δικανικήν μορφήν το πρόβλημα της προπατορικής αμαρτίας...και δια τούτο ελλείπουσι παρ'αυτοίς τα εν τη Δύσει διαμορφωθέντα δικανικά σχήματα» (Ι. Καρμίρης, Σύνοψις της δογματικής διδασκαλίας της Ορθοδόξου Καθολικής Εκκλησίας, σελ 52,59,61,65-66, 72 επ, 102). 

Η αμαρτία δεν θεωρήθηκε νομική παράβαση, αλλά ανθρώπινη αποτυχία, οντολογική αστοχία και αδυναμία επικοινωνίας με το Θεό, ασθένεια της ανθρώπινης φύσης με αποτέλεσμα την αποξένωση, την αλλοτρίωση και τη μοναξιά. Η σωτηρία δεν έγινε νοητή ως ικανοποίηση της Θείας Δίκης ή ως αίσια έκβαση κάποιας ποινικής διαδικασίας, αλλά ως οντολογική ολοκλήρωση, υπαρξιακή αρτίωση και αναγωγή του κατακερματισμένου ανθρώπου στην ολότητα της επικοινωνίας του με το Θεό και το συνάνθρωπο του.

ΑΠΟ ΤΗ ΣΑΠΦΩ ΣΤΗΝ ΚΑΣΣΙΑΝΗ (Βίντεο)

Επιχειρείται μια προσέγγιση των γυναικών -- ποιητριών που έζησαν και δημιούργησαν στην αρχαία Ελλάδα. 

Γίνεται αναλυτική παρουσίαση των ποιημάτων της μεγάλης τεχνίτρας της ΛΥΡΙΚΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ, ΣΑΠΦΟΥ, Σ, καθώς και ποιημάτων μεταγενέστερων ποιητριών που θεωρούνταν διάδοχοί της, όπως της ΜΥΡΤΗΣ από τη ΒΟΡΕΙΑ ΕΥΒΟΙΑ, της ΚΟΡΙΝΑΣ από την ΤΑΝΑΓΡΑ, της ΤΕΛΕΣΙΛΛΑΣ από το ΑΡΓΟΣ, της ΠΡΑΞΙΛΑΣ, της ΗΡΙΝΝΑΣ, της ΑΝΙΤΕΑΣ από την ΤΕΓΕΑ και της ΝΟΣΣΙΔΑΣ με την οποία κλείνει ο κύκλος των αρχαίων Ελληνίδων ποιητριών.

Στο τέλος του ντοκιμαντέρ παρακολουθούμε ηθοποιό να υποδύεται την ΚΑΣΣΙΑΝΗ, ενώ παράλληλα ακούγονται εκκλησιαστικοί ύμνοι.

Οι λυγμοί της πόρνης και του πατέρα τα δάκρυα

του Γιώργου Μάλφα (malfasg@gmail.com)

Το βράδυ της Μ. Τρίτης ως γνωστόν, στους ναούς των Ορθοδόξων όπου γης, ψάλλεται το περίφημο τροπάριο της Κασσιανής. Το απόλυτο αυτό αριστοτέχνημα λόγου και μέλους στο οποίο η χαρισματική βυζαντινή υμνογράφος εξέφρασε με τρόπο ακραία αληθινό και ποιητικά μοναδικό, τον καημό και το πάθος της «αλειψάσης τον Κύριον μύρω πόρνης γυναικός».

Κάθε Μ. Τρίτη βράδυ αναπολώ με συγκίνηση τον παπά πατέρα μου, αυτόν των παιδικών μου

Στην Παραβολή των Δέκα παρθένων είναι αφιερωμένη η Αποψινή Βραδιά, Μεγάλη Δευτέρα

Στην παραβολή των Δέκα παρθένων είναι αφιερωμένη η αποψινή βραδιά, που ψάλλεται ο όρθρος της Μεγ. Τρίτης. Τί σχέση έχει η παραβολή των Δέκα παρθένων με τη Μεγ. Εβδομάδα; Γιατί γίνεται ιδιαίτερη μνεία γι’ αυτήν κατά τη Μεγ. Εβδομάδα;


     Ένας λόγος: Την παραβολή αυτή είπε ο Χριστός λίγο πριν από το εκούσιο Πάθος. Η τελευταία διδασκαλία του Χριστού πριν από το Μυστικό Δείπνο περιέχεται στο 25ο κεφάλαιο του κατά Ματθαίον Ευαγγελίου, και είναι καθαρά εσχατολογική. Αναφέρεται στη βασιλεία των ουρανών και στη δευτέρα παρουσία του Χριστού. Στην αρχή είναι οι δύο γνωστές και συγγενείς παραβολές: η παραβολή των Δέκα παρθένων (Ματθ. 25,1-13) και η παραβολή των ταλάντων, ή μάλλον του κρύψαντος το τάλαντον (Ματθ, 25,14-30). Και ακολουθεί η γνωστή περικοπή της μελλούσης κρίσεως (Ματθ. 25,31-46). Το βράδυ της Μεγ, Δευτέρας οι ύμνοι μιλάνε και για τα τρία αυτά, και για την παραβολή των Δέκα παρθένων, και για την παραβολή του κρύψαντος το τάλαντον και για την περικοπή της μελλούσης κρίσεως.

Τα ήθη και τα έθιμα του Αγίου Λαζάρου Στην Κύπρο

Η Κύπρος και Άγιος Λάζαρος είναι στενά συνδεδεμένοι. Σύμφωνα με τη παράδοση ο Άγιος Λάζαρος μετά την ανάσταση του από τους νεκρούς που έκανε ο Ιησούς, και μετά από τη σταύρωση του Χριστού, έφυγε από τη Βηθανία, και ήρθε στη Κύπρο, όπου έγινε τελικά ο πρώτος επίσκοπος Κιτίου, της πόλης που αποκαλείται σήμερα Λάρνακα.

Ο ερχομός του Αγίου Λαζάρου στο Κίτιο υποδεικνύεται από τις σχετικές τοπικές παραδόσεις και κυρίως, από την αρχαία και θαυμάσια βυζαντινή εκκλησία που κτίστηκε πάνω από τον τάφο του.

Αυτή η εκκλησία, είναι το σημαντικότερο μνημείο της Λάρνακας, και συγχρόνως, ένα από τα σημαντικότερα προσκυνήματα στη Κύπρο. Η Λάρνακα έμελλε επίσης να γίνει η εγγενής πόλη του Λαζάρου, μια δεύτερη Βηθανία. Εδώ συναντήθηκε με τους αποστόλους Παύλο και Βαρνάβα κατά το ιεραποστολικό ταξίδι τους στη Κύπρο και σύμφωνα με την παράδοση, ορίστηκε από αυτούς ως ο πρώτος επίσκοπος Κιτίου. Για αυτό όλοι οι επισκοπικοί θρόνοι στις εκκλησίες της Λάρνακας έχουν την εικόνα του Αγίου Λαζάρου αντί αυτή του Χριστού, όπως είναι η συνήθεια στην Ορθόδοξη Εκκλησία. Εδώ έζησε για τριάντα χρόνια περισσότερο, και εδώ θάφτηκε για δεύτερη και τελευταία φορά.

Στον τάφο του ο Λεόντιος ο Σοφός, ο αυτοκράτορας του Βυζαντίου, έκτισε τη θαυμάσια εκκλησία πρίν 1110 χρόνια, σε βυζαντινό ύφος, που βλέπουμε σήμερα.

Ο Άγιος Τρομοκράτης (η Αληθινή Αντίσταση) βίντεο

Μια εξαιρετική προσέγγιση της Ανατροπής κατά του Συστήματος... ίσως και τελειότερη.. για σκεφθείτε το... 
Ο Άγιος Τρομοκράτης - Θεόδωρος του Κούζμιτς

«Η Εκκλησία φτιάχνει τρομο-κράτες»

«Η Αλήθεια του Χριστού είναι πάντα εν δυνάμει επικίνδυνη»

Η αναγωγή στο Υπερβατικό

Αν ο χωροχρονικός περιορισμός του ανθρώπου ("τόπω" και χρόνω "περιγραφομενος") απαγορεύει την άμεση γνωστική πρόσβαση στη δεύτερη κατηγορία, η διπλή φύση του ("σώματι καλυπτομένης της ψυχής") δεν επιτρέπει τη "γυμνή" γνώση του αοράτου. Εφόσον, λοιπόν, δεν μένουμε στη σιωπή, επινοήθηκε η εικόνα. Ειδικότερα για την αναγωγή στο υπερβατικό, ο κτιστός άνθρωπος είναι αναγκασμένος να χρησιμοποιήσει κτιστά μέσα, τα οποία δεν μπορεί να είναι αποκλειστικά νοητά, γιατί ο ίδιος είναι και αισθητός. 

Επομένως, η αναγωγή γίνεται μόνο μέσω της κατηγορίας των αισθητών, τα οποία ο Δαμασκηνός ονομάζει εικόνες και σχήματα-και εμείς μπορούμε, ως προς τη λειτουργία τους αυτή, να τα ονομάζουμε "σύμβολα". Γιατί δεν είναι "γυμνά" πράγματα, αλλά φέρουν εντός τους ένα θεμισμένο νόημα που τα ξεπερνά-ή ορθότερα, είναι συγχρόνως δείκτες ("δεικτική"), δηλώνουν "νοητήν τινά θεωρίαν". Ο μόνος, και συνεπώς αναγκαίος, τρόπος για το "νοείν" και το "λέγειν" σχετικά με τις "ενέργειες" του υπερβατικού

Γιατί γιορτάζουμε στις 25 Μαρτίου την Εορτή του Ευαγγελισμού;

Η θεομητορική Εορτή του Ευαγγελισμού που περιλαμβάνεται στο δωδεκάορτο είναι η μόνη από τις πέντε μεγάλες θεομητορικές εορτές που βασίζεται στην Καινή Διαθήκη. Οι υπόλοιπες βασίζονται στην απόκρυφη γραμματεία. Πότε άρχισε να εορτάζεται ο Ευαγγελισμός δεν γνωρίζουμε. Εμφανίζεται η εορτή στη Συρία, την Μ. Ασία και την Κωνσταντινούπολη πριν το 431. Το 560 ο Ιουστιανιανός ο Α' πρόβαλε την 25η Μαρτίου ως την κατάλληλη ημέρα για τον εορτασμό του Ευαγγελισμού.

Υπήρχαν οι έξης βασικοί λόγοι για την καθιέρωση της 25 Μαρτίου ως ημέρας εορτασμού του Ευαγγελισμού.

Η ήμερα της συλλήψεως του Ιωάννη του Προδρόμου (24 Σεπτεμβρίου) συνέπιπτε με τη φθινοπωρινή ισημερία, δεδομένου ότι την ήμερα αύτη, που οι Εβραίοι εόρταζαν την εορτή του Εξιλασμού, δέχθηκε ο Ζαχαρίας από τον αρχάγγελο Γαβριήλ το μήνυμα ότι θα αποκτήσει γιό. Επομένως, εφόσον κατά το Λκ. 1, 26 ο Ευαγγελισμός έγινε έξι μήνες αργότερα, η ημερομηνία αύτη συνέπιπτε με την εαρινή ισημερία, δηλαδή στις 25

«Προσωπείο» από το μουσικό σχήμα «Χίμαιρα» (βίντεο)

Θα κάνω πέρα τις φωτιές δε θα λυγίσω 
Λέω σα κλόουν υποταγμένος στο καθρέπτη 
Θα σβήσω το άχρηστο υποδειγματικό χαμόγελο 
Και τελευταίος θα χαθώ πριν να χαράξει.

Η συνάντηση πονηρών πνευμάτων... (Μάξιμος ο Ομολογητής)

«Όταν δείς τον Ηρώδη και τον Πιλάτο να συνδέεται με φιλία με σκοπό το θάνατου του Ιησού, σκέψου τότε τη συνάντηση του δαίμονα της πορνείας και της κενοδοξίας στο ίδιο σημείο· συμφωνούν μεταξύ τους να θανατώσουν το λόγο της αρετής και της γνώσης. 

Ο δαίμονας της κενοδοξίας καθώς υποκρίνεται γνώση πνευματική εξ αποστέλλει στο δαίμονα της πορνείας· κι ο δαίμονας της πορνείας υποχωρώντας προσποιείται καθαρότητα και ξαναφέρνει στο δαίμονα της κενοδοξίας. 

Φρικιά στην Εκκλησία!!

Τα "Φρικιά" είναι ένα σύμπτωμα του πόνου που βιώνει ο σύγχρονος άνθρωπος. Προδομένος, απελπισμένος, αηδιασμένος, μπουχτισμένος από ανούσια αγαθά, ζει σε μια κόλαση από μηχανές χωρίς καρδιά. Δηλώνει λοιπόν με την αλλόκοτη εμφάνισή του ότι δε θέλει ν' ανήκει σ' αυτό τον κόσμο.

Πού όμως θέλει να ανήκει;

Σατανισμὸς γιὰ παιδιὰ καὶ νέους

Μεταξύ τῶν τρόπων καί τῶν μεθόδων πού χρησιμοποιεῖ τό κίνημα τοῦ σύγχρονου σατανισμοῦ γιά νά ἐξαπλωθῆ στούς νέους κυρίως ἀνθρώπους εἶναι τά παιδικά παιγνίδια, τά ἠλεκτρονικά μέσα, τά παιδικά ἀναγνώσματα καί ἡ μουσική. Εἶναι ἄλλωστε γνωστό πόσο καταλυτική εἶναι ἡ ἐπίδραση τῆς εἰκόνας καί τῆς μουσικῆς πάνω στίς εὐαίσθητες καί εὔπλαστες ψυχές τῶν παιδιῶν. Ἔτσι, μέ τό κάλυμμα τοῦ παιγνιδιοῦ καί τῆς νότας εὔκολα μπορεῖ νά διεισδύσει,

Μεσογαίας Νικόλαος: Αν η επιστήμη συμμαχεί με την αλήθεια τότε συμμαχεί και με την Εκκλησία!

Aπό επιστήμονας της ΝΑΣΑ Μητροπολίτης.

Η συνέντευξη του Μεσογαίας Νικολάου Μεσογαίας, είναι συγκλονιστική.

Από την εκπομπή Βάλε Αντ.

Θα μάθετε πολλά που δεν ξέρατε μέχρι τώρα ή δεν είχατε σκεφτεί!!!

Ο Bob Marley είχε ασπασθεί την Ορθοδοξία και είχε βαπτιστεί έναν χρόνο πριν πεθάνει! (Βίντεο)

Ο Bob Marley λοιπόν είχε βαπτιστεί Χριστιανός Ορθόδοξος. Παρά το ότι είχε ασπασθεί την Ορθοδοξία όπως η γυναίκα του και τα παιδιά του αρκετά χρόνια πριν, η επίσημη βάπτιση του έγινε στις 4 Νοεμβρίου 1980, έναν χρόνο σχεδόν πριν δολοφονηθεί από το πολιτικό κατεστημένο της Τζαμάικα.

http://www.jamaicans.com/culture/rasta/ethiopian_church.shtml

Δείτε το ντοκουμέντο της Ορθόδοξης Κηδείας του και περισσότερες λεπτομέρειες στο βίντεο που ακολουθεί...

Τρεις εσείς, τρεις κι εμείς (Εξαιρετικό βίντεο)

Παρμένη από τα γεροντικά, η πολύ όμορφη ιστορία που ξετυλίγεται στο παρακάτω βίντεο, μας θυμίζει πως η Ορθοδοξία στέκεται πέρα και πάνω από ηθικισμούς, κανόνες κλειστούς και αυστηρούς. Η Ορθοδοξία δεν είναι θρησκεία, είναι πρωτίστως θεραπευτική αγωγή, που σίγουρα ακολουθεί κάποιες βασικές αρχές, αλλά από την άλλη είναι εξατομικευμένη θεραπεία, που έχει ως έργο όχι να μας βοηθήσει να δούμε την δόξα του Θεού, διότι αυτήν θα την δούμε οπωσδήποτε, αλλά πώς θα την δούμε.



Το έργο της Εκκλησίας εστιάζεται στο πως θα δει ο κάθε άνθρωπος τον Θεό. Όχι στο αν θα δει τον Θεό. Δηλαδή το έργο της Εκκλησίας είναι να κηρύττει στους ανθρώπους ότι υπάρχει Θεός αληθινός, ότι ο Θεός αποκαλύπτεται είτε ως Φως είτε ως πυρ καταναλίσκον, ότι όλοι οι άνθρωποι κατά την Δευτέρα Παρουσία του Χριστού θα δούμε τον Θεόν, και να προετοιμάζει τα μέλη της, ώστε να δουν τον Θεό όχι σαν φωτιά, αλλά σαν Φως.