ΟΥ Οχι ΤΙ κάτι ΔΑΝΟΣ εκ της γής
Απόψεις που πηγάζουν από την άλλη άγνωστη πλευρά
ΑΒΑ(ήβη)+ΤΑΡ(τάρταρα) <> ΒΙΟΣ(ζωή)+ΑΔΑΣ(άδης)
Aιώνια εναλλαγή, στην βιολογική αρμονία
Η άλλη θέση στην καθημερινότητα, τό επέκεινα, ή αλήθεια της φαντασίας.
Βουτιά στόν άπειρο και άυλο κόσμο τών ιδεών.
Υποβάθμιση του χρήματος (χξς') σε μέσο εξυπηρέτησης και όχι υπέρτατη ανάγκη.
Ατυχώς ονομάσθηκε Χρήμα (ότι χρειαζόμαστε)
και Νόμισμα (ότι θεσπίσθηκε σαν αξία)
Εξαπατήσαμε τό είναι μας, και Εκπέσαμε.

Επικοινωνία: utidanos@gmail.com

Κυριακή 21 Μαΐου 2017

Στά βήματα του Λεωνίδα.


Η «Κ» κατέγραψε την προσπάθεια 19 Αμερικανών που διέσχισαν 378 χιλιόμετρα από τη Σπάρτη στις Θερμοπύλες.

Ρεπορτάζ: Μαριάννα Κακαουνάκη/ Κάμερα: Enri Canaj- Palmer Douglas Durr / Μοντάζ: Μυρτώ Λεκατσά

Τετάρτη 10 Μαΐου 2017

Φασίστας-ρατσιστής: Η καραμέλα για την φίμωση του άλλου.

Αυτοί οι χαρακτηρισμοί πάνε μαζί είναι η καραμέλα των αδαών πτυχιούχων «της αριστεράς και της προόδου» που «μοίρασαν» στα αμφιθέατρα, για να φιμώνεις κάποιον που λέει πράγματα που δεν σου αρέσουν.
Είναι το πρόσημο για την «Ιερά Εξέταση», ο νέος -μεσαιωνικός- τρόπος να μην επιτρέπεις στους σκεπτόμενους να αφυπνίζουν τους απερίσκεπτους.
Δημιούργησαν μια ψευδή κατάσταση με βαρβάρους να παριστάνουν τους φασίστες-ρατσιστές βάζοντας στο στόμα τους επιτηδευμένα αντινεοταξική ρητορική, με αποτέλεσμα οι μωροί όταν εναντιώνεσαι κατά της νέας τάξης να σε περνούν από λαϊκό δικαστήριο.
Σήμερα όπως και τον μεσαίωνα κυβερνά η κοινή γνώμη, μια χειραγωγημένη πόρνη γνώμη, ανίκανη για οιαδήποτε σκέψη.
Έτσι φτάσαμε στο σημείο να μην ακούγονται οι φωνές της κριτικής σκέψης και της λογικής αλλά του συναισθήματος και της μίμησης.
Αφορμή γι’ αυτό το σχόλιο μια δημοσιογράφος της ΕΡΤ3 και ένας «ιεροεξεταστής».
Αυτά που είπε ο Μπαρουφάκης δεν στοιχειοθετούν φασιστικό και ρατσιστικό λόγο, τουναντίον την απάντηση της δημοσιογράφου μπορείς να την χαρακτηρίσεις έτσι.
Για τον δεύτερο τι να σχολιάσεις, μια ματιά στην ιστορία θα στοιχειοθετήσει την άποψη της φίμωσης, ότι η ελευθερία του λόγου βλάπτει σοβαρά τα συμφέροντα του κεφαλαίου.
Και στον μεσαίωνα ότι ήταν ικανό να αφυπνίσει την ανθρώπινη σκέψη το έριχναν στη πυρά, σήμερα ο «πολιτισμός» τους -ακόμα- δεν επιτρέπει τόσο δραστικά και απόλυτα μέτρα, αρκεί η απειλή της στέρησης όσων αλυσίδων έχεις δέσει στη ψυχή σου.
Και οι πίθηκοι δεν αντιλαμβάνονται γιατί έχουν περιέλθει σε αυτή τη τραγική απάνθρωπη κατάσταση, ρίχνουν λοξές κριτικές ματιές στο «φασιστικό» παρελθόν όπως τους υποδεικνύουν, ενόσω στο παρόν μέσα σε ένα ορυμαγδό από κακοποιούς (γύφτους και λαθρομετανάστες) και υποκριτές (πολιτικούς και δημοσιογράφους) δεν επιτρέπουν στους ηθοποιούς (κυριολεκτική έκφραση) να προάγουν τις ανθρώπινες αξίες.
Πώς να μην περιέλθουμε σε ανέχεια όταν δίνουμε αξία στους ανάξιους, με ποιο τρόπο θα βγούμε από τον οχετό όταν θωπεύουμε τα «σκατά»;
Όταν περιποιούνται τους γύφτους, τους απόκληρους, τους λαθρομετανάστες, τους κίναιδους, διαιωνίζουν μια αρρωστημένη κατάσταση.
Δεν είναι πολιτισμός να θωπεύεις και να συντηρείς τον άχρηστο, τον ανήθικο και τον κακοποιό, πολιτισμός είναι να τους δίνεις το παράδειγμα και τα εργαλεία να μοχθήσουν για να γίνουν άξιοι.
Ο μόχθος, η δημιουργία συνθέτουν τον άνθρωπο κι όχι η ελεημοσύνη, τα επιδόματα και ο κρατικός μισθός.
Οι άξιοι παραγκωνίζονται και αχρηστεύονται και οι ανάξιοι βολεύονται χωρίς διάθεση να γίνουν χρήσιμοι.
Γι’ αυτό βλέπεις ολοένα γύρω σου και αυξάνονται τα κρούσματα της ανηθικότητας, της ασυδοσίας, της αυθαιρεσίας, της ανωμαλίας, και της εγκληματικότητας, κυριαρχούν τα κτήνη!
Πένητες που θέλουν… Πένητες να μένουν.
Και «φιλάνθρωποι» που αρέσκονται… «Φιλάνθρωποι» να βαυκαλίζονται!
Σκέφτεσαι ανθρωπάκο; Ή σε παρασύρει το χαζοκούτι με το συναίσθημα;

Rory Gas

Παρασκευή 5 Μαΐου 2017

Βατερλώ στα κανάλια!

Το 96% ΔΕΝ εμπιστεύεται την Τηλεόραση και τους Δημοσιογράφους αλλά το διαδίκτυο!

Οσο κι αν προσποιείται ο μεγαλο-δημοσιογράφος του ΣΚΑΙ ότι δεν καταλαβαίνει το γιατί η πτωχή πλέμπα δεν εμπιστεύεται τις «επώνυμες» πένες τους και την μεγάλη «σοφία» τους, η αλήθεια είναι εδώ και τους ισοπεδώνει!
Ο Δημοσιογράφος μάλιστα αφήνει υπονοούμενο ότι όποιος δεν εμπιστεύεται το ΣΚΑΙ (και MEGA, STAR, ANT1 κτλ) είναι εν ολίγοις και «ψεκασμένος» ενώ η συστημική Τηλεόραση είναι η μόνη πηγή ειδήσεων.
Ομως όσο και να προσπαθήσεις να πλαστογραφήσεις την πραγματικότητα, αργά ή γρήγορα αυτή θα σου πέσει κατακούτελα
Λοιπόν για να τελειώνουμε με δαύτους…ας πάρουν απόφαση ότι οι δεινόσαυροι εξαφανίστηκαν.
Το διαδίκτυο είναι εδώ για να ξεβρακώνει την προπαγάνδα τους και θα το κάνει όλο και περισσότερο.
Τα Fake News δεν είναι στο διαδίκτυο, είναι στην ιδιωτική Τηλεόραση από την ημέρα ίδρυσής της. Είναι ο μόνος σκοπός δημιουργίας των συγκροτημάτων, είναι ο μόνος σκοπός ύπαρξης τους, είναι τόσο βαθιά στην λειτουργία και στην νοοτροπία (τρόπος του νοείν) των λειτουργών η παραποίηση της αλήθειας που πλεον έχουν πιστέψει ότι όλοι οι άλλοι είναι ηλίθιοι και ο…Ράμφος είναι φιλόσοφος (τρελό γέλιο)
Αγαπητοί, τα Fake News εδώ και 30 χρόνια, ήταν και είναι, απόβλητο της «δημοσιογραφίας» που συγκάλυψε κάθε σκάνδαλο και διασπάθιση του πλούτου της χώρας.
Κάθε ευρώ από τα 300δις του Ελληνικού χρέους έχει και το όνομα ενός από τους δημοσιογράφους. Για κάθε ένα λαμόγιο που έκλεβε κατά τον Σημιτικό μεσαίωνα υπήρχε κι ένας πανελίστας που κουνούσε το δάκτυλο στην γενιά των G700 ευρώ που «δεν ήταν ικανή να συμμετέχει» στο πανηγύρι των εκατομμυρίων.
Όμως το κύκνειο άσμα τους ήταν η μέρα που εμφανίστηκαν αυτοί οι απλοί άνθρωποι, οι διπλανοί μας άνθρωποι, οι ψημένοι στην ζωή με το κούτελο καθαρό κι όχι μέσα από τα διαπλεκόμενα γραφεία των συγκροτημάτων.
Άνθρωποι που η γνώμη τους κοβόταν στις αίθουσες σύνταξης πριν από κάθε δελτίο.
Είναι οι μπλόγκερ που από το 2009 ξεσκέπαζαν και ξεσκεπάζουν κάθε «Fake News» που κατασκευάζουν.
Αυτοί που δεν άφησαν τον Ακη να ξεφύγει, αυτοί που αποκάλυψαν τα καρτέλ των Εργολάβων που το πρωϊ υπερκοστολούσαν τα έργα και το βράδυ στα κανάλια που ήταν ιδιοκτήτες σου έλεγαν «Μαζί τα φάγαμε».
Δημοσιογράφοι που όταν έκλειναν νοσοκομεία αυτοί με την σειρά τους έκλειναν το στόμα τους με τα λεφτά του ΚΕΕΛΠΝΟ.
Οι λίγοι δημοσιογράφοι που αντιστάθηκαν και τίμησαν το λειτούργημα είτε εκτελέστηκαν όπως ο πρωτοπόρος, «δικός μας » Σωκράτης Γκιόλιας, είτε εξαφανίστηκαν από προσώπου γης.
Κι αν στην Τηλεόραση έχουν το μονοπώλιο και οι θεατές δεν έχουν επιλογή, στην έντυπη δημοσιογραφία η κατάρρευση τους ήταν καθαρτική από την στιγμή που επέλεξαν το στρατόπεδο της διαπλοκής αντί της ενημέρωσης των αναγνωστών.
Ο Κλέφτης κι ψεύτης τον πρώτο χρόνο χαίρονται
Οσο και να χτυπιέστε, σε λίγες μέρες είναι η επέτειος που βγήκαν για πρώτη φορά οι Αγανακτισμένοι στους δρόμους, μέσα από τα blog και τα social media με το σύνθημα «ΞΥΠΝΗΣΑΜΕ»
Οσο εσείς πουλάτε Κουτόχορτο, εμείς θα σας ξεμπροστιάζουμε

Κυριακή 30 Απριλίου 2017

Για τον,3.200 ετών, Μυκηναϊκό θαλαμοειδή τάφο που βρέθηκε πρόσφατα στην Σαλαμίνα.

Μυκηναϊκός θαλαμοειδής τάφος με εντυπωσιακά κτερίσματα εντοπίστηκε στη Σαλαμίνα Χρονολογούνται στο πρώτο μισό του 13ου αι. ως το δεύτερο μισό του 12ου αι. π.Χ.
Οι απόγονοι του Αίαντα -Σπουδαία αρχαιολογική ανακάλυψη στη Σαλαμίνα – Βρέθηκε ομαδικός θαλαμοειδής τάφος!

Κατά τη διάρκεια των εργασιών των συνεργείων σύνδεσης οικίας με την αποχέτευση μπροστά από το 2ο Δημοτικό Σχολείο, στο κέντρο της Σαλαμίνας, βγήκαν πριν μερικές ώρες στο φως νέα σπουδαία αρχαιολογικά ευρήματα, όπως έγραψε ο δημοσιογράφος Χρήστος Θεοχάρης στα social media: ένας αρχαίος ομαδικός θαλαμοειδής τάφος, απ΄ όπου μπόρεσαν να ανασυρθούν μέχρι αυτή τη στιγμή οστά και μεγάλος αριθμός κτερισμάτων.
Ένας θαλαμοειδής ομαδικός τάφος των ύστερων μυκηναϊκών χρόνων με τα κτερίσματα, που χρονολογούνται στο πρώτο μισό του 13ου αι. ως το δεύτερο μισό του 12ου αι. π.Χ., αποκαλύφθηκαν πρόσφατα στη Σαλαμίνα, στο κέντρο της πόλης, κατά τη διάρκεια εργασιών σύνδεσης οικίας με κεντρικό αγωγό αποχέτευσης.


Για την ύπαρξη νεκροταφείου στην περιοχή οι αρχαιολόγοι γνωρίζουν από τη δεκαετία του 1960, όπως ενημέρωσε η αν. Προϊσταμένη του Τμήματος Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων Πειραιά κ. Τρ. Κάτουλα, που βρισκόταν ήδη στον χώρο.


Σύμφωνα με την αρχαιολόγο της Εφορείας Αρχαιοτήτων (ΕΦΑ) Δυτικής Αττικής, Πειραιώς και Νήσων, Άντα Κάττουλα, πρόκειται για τον τρίτο τάφο που εντοπίστηκε στην περιοχή -οι άλλοι δύο ανοίχτηκαν το 2009 κατά τη διάρκεια του έργου της κυρίως αποχέτευσης- εύρημα που έφερε στο φως, εκτός από σκελετικά κατάλοιπα, 41 ακέραια αγγεία σε πολύ καλή κατάσταση, με γραπτή διακόσμηση χαρακτηριστική της εποχής, καθώς και τμήματα από περίπου 10 ακόμη αγγεία.


«Οι συνθήκες της ανασκαφής ήταν πάρα πολύ δύσκολες, γιατί η περιοχή έχει πολλές πηγές και οι συγκεκριμένοι τάφοι, όπως είναι σκαμμένοι μέσα στον βράχο, πλημμυρίζουν.


Αρχικά ο σκελετός και τα κτερίσματα, ανάμεσά τους εδώλια και αντικείμενα καθημερινής χρήσης και καλλωπισμού ανήκαν σε γυναικεία μορφή, ενώ στη συνέχεια, όπως προαναφέρθηκε ανακαλύφθηκαν και άλλοι σκελετοί, πήλινοι αμφορείς, κ.α. οδηγώντας στο συμπέρασμα πως πρόκειται για ομαδικό τάφο.
Χρειάστηκαν αντλίες για να εκκενωθούν τα νερά. Με πολύ μεγάλη τεχνική δυσκολία και με τη σημαντική βοήθεια του εργολάβου μπορέσαμε και τον ερευνήσαμε», αναφέρει η κ. Κάττουλα.
Ο τάφος ανήκει στο νεκροταφείο μυκηναϊκών χρόνων που έχει εντοπιστεί από παλιά στην περιοχή και συστάδες του έχουν ερευνηθεί με σωστικές ανασκαφές τα έτη 1964, 1992 και 2009.
Πρόκειται για θάλαμο διαστάσεων 2,60μ. επί 2,90μ και ύψους 1,50μ. στο ψηλότερο σημείο του, λαξευμένο στο φυσικό πέτρωμα της περιοχής.
Όπως πληροφορεί η αρχαιολόγος, είναι λίγο μικρότερος από τους άλλους δύο τάφους του μυκηναϊκού νεκροταφείου, οι οποίοι είχαν διαστάσεις περίπου 3 επί 3 μ.


Το σκελετικό υλικό είναι από τουλάχιστον πέντε άτομα. Πρόκειται δηλαδή για ομαδική ταφή, χαρακτηριστική της εποχής.
Οι θαλαμοειδείς τάφοι σκάβονταν στον βράχο, όπου δημιουργούνταν θάλαμοι περίπου τετραγωνικοί και η πρόσβαση σ' αυτούς γινόταν μέσω «δρόμων».
Σε κάθε νέα ταφή άνοιγαν την είσοδο, σώριαζαν κατά κάποιο τρόπο τους προηγούμενους νεκρούς και έθαβαν με τα κτερίσματά του τον επόμενο.


Ο τάφος θα διατηρηθεί σε κατάχωση, ενώ οι σκελετοί θα μελετηθούν, στο πλαίσιο ερευνητικού προγράμματος της ΕΦΑ Δυτικής Αττικής, Πειραιώς και Νήσων, και τα αγγεία θα συντηρηθούν.
Ο εντοπισμός του τάφου θα συμβάλει σημαντικά στη συμπλήρωση της εικόνας του μυκηναϊκού νεκροταφείου της πόλης της Σαλαμίνας.

ΜΕ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ /www.lifo.gr- www.naftemporiki.gr
ellinondiktyo.blogspot.gr

Υ.Γ.
ΟΠΩΣ ΠΑΝΤΑ ....ΚΑΜΙΑ ΕΡΓΑΣΙΑ ΓΙΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΑΠΟ ΤΟ DNA ΤΩΝ ΣΚΕΛΕΤΩΝ ΔΕΝ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ...!

Τετάρτη 26 Απριλίου 2017

«Φιλί ζωής» στη Lavipharm

Συμφωνία με τις τράπεζες για αναδιάρθρωση δανείων ύψους 25 εκατ. ευρώ
Αν και στη διάρκεια αυτών των «δύσκολων συζητήσεων» με τις τράπεζες επανήλθε αρκετές φορές στο τραπέζι το ενδεχόμενο της εισόδου στρατηγικού επενδυτή στη Lavipharm(ένθετη φωτογραφία), η πλευρά του κ. Θανάση Λαβίδα τις απέρριψε

Ο κ. Θανάσης Λαβίδας είναι κάτι περίπου σαν «μύθος» στη φαρμακευτική αγορά. Στη διάρκεια των δύο τελευταίων δεκαετιών - ακόμη δηλαδή από την εποχή της ανάπτυξης - πολλοί είχαν προεξοφλήσει αρκετές φορές ως βέβαιο το επιχειρηματικό του τέλος.
Όλοι όμως διαψεύστηκαν. Όπως και τώρα.
Στη διάρκεια των τελευταίων μηνών και πάλι στην αγορά είχαν οργιάσει οι φήμες για το «τέλος» του κ. Λαβίδα. Και στις δύο περιπτώσεις αιτία ήταν ο υπέρμετρος τραπεζικός δανεισμός.
Και αυτήν τη φορά τα πράγματα ήταν πολύ πιο δύσκολα απ' ό,τι στο παρελθόν.
Οι τράπεζες έχουν κλείσει τις στρόφιγγες προ πολλού και η συρρίκνωση της φαρμακευτικής δαπάνης είναι τόσο μεγάλη που στην περίοδο των «ευτυχισμένων χρόνων» έμοιαζε με εφιάλτης.
Και αυτήν τη φορά όμως ο έλληνας φαρμακοβιομήχανος την τελευταία στιγμή κατόρθωσε «να γυρίσει το ματσάκι» - αλλά η διοίκηση της εταιρείας θα αλλάξει.
Την περασμένη Πέμπτη, σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες του «Βήματος» από τις τράπεζες, βγήκε «λευκός καπνός».
Οι «δύσκολες συζητήσεις» των τελευταίων μηνών με τα τραπεζικά στελέχη - πρωταγωνιστικό ρόλο ως βασικός πιστωτής της Lavipharm AE είχε η Eurobank - της ελληνικής αγοράς κατέληξαν στην αναδιάρθρωση δανείων ύψους 25 εκατ. ευρώ, εφόσον φυσικά λόγω του θετικού Ebitda η εταιρεία κρίθηκε βιώσιμη.
«Εμπιστοσύνη»
Μάλιστα στη διάρκεια αυτών των «δύσκολων συζητήσεων» επανήλθε αρκετές φορές στο τραπέζι το ενδεχόμενο της εισόδου στρατηγικού επενδυτή - επρόκειτο ως ένας έμμεσος τρόπος για την απομάκρυνση της οικογένειας Λαβίδα - όμως η πλευρά του επιχειρηματία τις απέρριψε όλες τις περιπτώσεις προκαλώντας τον (ίσως) εύλογο εκνευρισμό των τραπεζιτών.
Μάλιστα σε σχετική ανακοίνωση που είχε εκδώσει τον περασμένο Μάρτιο έκανε λόγο για αναδιάρθρωση του τραπεζικού δανεισμού που «σε συνδυασμό με επιμέρους επιχειρηματικές κινήσεις θα συμβάλλει καθοριστικά στη βελτίωση των οικονομικών μεγεθών και της οργανικής κερδοφορίας της εταιρείας».
Και με έμφαση σημείωνε πως «η οικογένεια Λαβίδα εξακολουθεί να ελέγχει πλήρως την εταιρεία Lavipharm και δεν τίθεται θέμα απώλειας ή παραχώρησης ελέγχου.
Η διοίκηση της εταιρείας έχει την εμπιστοσύνη των μετόχων και των εργαζομένων της και υλοποιεί σταθερά το επιχειρηματικό σχέδιό της».
Και στο τέλος η συμφωνία επήλθε με την αναχρηματοδότηση των δανείων με όρους που εξασφαλίζουν την εξυπηρέτηση των δανειακών υποχρεώσεων της Lavipharm AE - η εταιρεία έχει υψηλό δανεισμό και μάλιστα με επαχθείς όρους, κυρίως το ύψος των επιτοκίων του ήταν απαγορευτικό για την ομαλή της λειτουργία. Κατά τις ίδιες πληροφορίες και σύμφωνα με όσα έγιναν γνωστά, προβλέπει την τοποθέτηση νέας διοίκησης, με τη σύμφωνη γνώμη και των μετόχων φυσικά και την εφαρμογή ενός νέου επιχειρηματικού σχεδίου ανόρθωσης της εταιρείας - την εφαρμογή του οποίου θα επιβλέπουν στενά οι τραπεζίτες λένε οι ίδιες πηγές.
Υπό επιτήρηση
Βέβαια η περίπτωση της Lavipharm ΑΕ - της οποία οι μετοχές στο Χρηματιστήριο Αξιών Αθηνών είναι υπό επιτήρηση από το 2012 - είναι ίσως η πιο ενδεικτική της φαρμακευτικής αγοράς, δεδομένου ότι η φαρμακευτική δαπάνη έχει καταρρεύσει, δεν υπερβαίνει τα 2 δισ. ευρώ ετησίως, οι καθυστερήσεις στις πληρωμές έχουν αυξηθεί και οι εκπτώσεις είναι στην ημερήσια διάταξη.
Σε αυτό το επιχειρηματικό περιβάλλον, όπου οι πολυεθνικοί όμιλοι προβληματίζονται για την παραμονή τους, επιχειρήσεις που «κουβαλούν» σοβαρά προβλήματα από τις καλές εποχές βρίσκονται στην πρώτη γραμμή επικινδυνότητας.
Στην εποχή των «παχέων αγελάδων» η βασική δύναμη του ομίλου Λαβίδα δεν ήταν τόσο το σκέλος της φαρμακοβιομηχανίας όσο η δραστηριότητά του στη χονδρική πώληση, δηλαδή στον κλάδο των φαρμακαποθηκών.
Εκείνες τις εποχές οι πωλήσεις της φαρμακαποθήκης του ομίλου ήταν πάνω από 200 εκατ. ευρώ και φυσικά οι πιστώσεις των εταιρειών «έρεαν άφθονες».
Στο σημερινό περιβάλλον όλα αυτά δεν γίνονται.
Οι πιστώσεις έχουν κοπεί προ πολλού και πλέον η φαρμακαποθήκη μοιάζει με «σκιά του εαυτού της».
Αυτήν τη φορά την εταιρεία την έσωσε το θετικό Ebitda και η αύξηση πωλήσεων που εμφάνισε το 2016.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ

Κυριακή 9 Απριλίου 2017

Υπέρθυρο


Μια σκέψη με αφορμή τα τρομοκρατικά γεγονότα.
Βαρέθηκα τα παραμύθια της Χαλιμάς.
Μας τρομοκρατούν παντόχθεν.
Μας θέλουν φοβισμένους και υπάκουους από τα γενοφάσκια μας, γι’ αυτό και η προπαγάνδα «bullying» στα σχολεία.
Ερμαφρόδιτα, ευνουχισμένοι πολίτες, αλλά ευδιάθετοι καταναλωτές.
Παμφάγα γουρούνια καταναλωτές, στο σφαγείο του χρηματιστηρίου και λογίζονται άνθρωποι!
Οι τρομοκράτες είναι το αριστερό χέρι της εξουσίας.
Παριστάνουν τους αντικαπιταλιστές και αντιμπεριαλιστές.
Μα οι ίδιοι πρώτοι και καλύτεροι είναι ιμπεριαλιστές γιατί επιδιώκουν να φέρουν την στρατοκρατορία τους, του χάους και της αναρχίας, στο βασίλειο της «Δανιμαρκίας».
Αυτοί προκαλούν το χάος για να ευλογήσουν το δεξί χέρι της εξουσίας να επιβάλλει τη τάξη· δήθεν. Και βεβαίως δεν υπάρχει καμιά συνωμοσία.
Υπάρχουν αμέτρητοι σκοτισμένοι ιδεολόγοι που παρακολουθούνται από τις μυστικές υπηρεσίες, οι οποίες αρκεί να «στραβώσουν» τα μάτια τους κάποια στιγμή για να επιτρέψουν το χτύπημα που θα εξυπηρετήσει την πολιτική τους.
Οι τρομοκράτες πρώτοι και καλύτεροι δεν είναι θιασώτες του κεφαλαίου;
Στυγνοί καπιταλιστές, όταν χρηματοδοτούνται ή ληστεύουν τράπεζες;
Γιατί ληστεύουν τράπεζες;
Για τα τραπεζογραμμάτια τού κεφαλαίου.
Δηλαδή όχι μόνο δίνουν αξία στο εργαλείο του κεφαλαίου, αλλά το τιμούν κιόλας δεόντως καταναλώνοντάς το.
Αν ήταν αληθινοί τρομοκράτες εναντίον του κεφαλαίου, δεν θα σκότωναν ανύποπτους πολίτες με οιοδήποτε πρόσχημα (επειδή εργάτες δούλοι ούλοι μας, σε όλα τα δόγματα τον ίδιο «Κύριο» αφέντη έχουμε, τα πάθη μας) αλλά θα έβαζαν φωτιά στη κυριολεξία στο κεφάλαιο.
Στάχτη και μπούρμπερη στα εργαλεία της σύγχρονης δουλείας, στα χαρτονομίσματά τους.
Αυτές είναι οι αλυσίδες σου ανθρωπάκο και οι φύλακές τους οι «αριστεροί και δεξιοί τρομοκράτες», ο στρατός της εξουσίας και στη μέση όλοι εμείς η μάζα, να αμπελοφιλοσοφεί μιλώντας για ελευθερία δίχως να γνωρίζει ούτε τη σημασία της, ούτε την ουσία της.
Ελευθερία δεν λογίζεται στο συλλογικό, αλλά στο ατομικό, να είσαι κυρίαρχος, να μην είσαι δέσμιος των παθών σου.
Το συλλογικό στην έννοια της ελευθερίας είναι εφεύρεση της εξουσίας για να μαντρώνει το κοπάδι σε κάποιο δόγμα.
Κάθε που γυρεύει η μάζα ελευθερία την καθοδηγεί προς την «απελευθέρωση».
Έτσι σηκώνεις μπαϊράκι και παίρνεις το δρόμο του κοπαδιού εκ του ασφαλούς για το μαντρί της «ελευθερίας», που είναι πάντα το ίδιο με διαφορετική επιγραφή στο υπέρθυρο.

Rory Gas

Σάββατο 8 Απριλίου 2017

Ενας Μυκηναίος πολεμιστής στο φως


ΓΙΩΤΑ ΣΥΚΚΑ
Οι ανασκαφές στον Μαραθώνα φέρνουν στο φως ιστορίες που συγκινούν.
Οπως αυτή του πολεμιστή των πρώιμων μυκηναϊκών χρόνων, που θάφτηκε (περ. 1600 π.Χ.) στο Πλάσι, στο κέντρο της μεγάλης πεδιάδας του Μαραθώνα, περίπου 1.000 μέτρα από τον Τύμβο και 2.000 μέτρα από το Τρόπαιο της μάχης.
Το εύρημα του Μυκηναίου πολεμιστή θα παρουσιαστεί σήμερα στις 5 το απόγευμα, δεύτερη ημέρα του επιστημονικού συμποσίου «Ανασκαφή και Ερευνα XI», που διοργανώνεται στο κεντρικό κτίριο του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Είναι από τις ιστορίες που συγκινούν τον επισκέπτη μιας ανασκαφής.
Ενας πολεμιστής των πρώιμων μυκηναϊκών χρόνων θάφτηκε (περ. 1600 π.Χ.) οπλισμένος με ξίφος, δόρυ, εγχειρίδιο, μαχαίρι και βέλη.
Χίλια χρόνια αργότερα, ο τάφος αποκαλύφθηκε από τους κατοίκους του Δήμου Μαραθώνα.
Με προσοχή και σεβασμό συνέλεξαν τα οστά του νεκρού, θεωρώντας ότι ανήκουν σε έναν προαιώνιο μυθικό ήρωα και άφησαν τα όπλα του στη θέση τους.
Μάλιστα, ίδρυσαν πάνω από τον τάφο ιερό προς τιμήν του.
Την εποχή της μεγάλης μάχης (490 π.Χ.) το ιερό καταστράφηκε μάλλον από τον περσικό στρατό και εγκαταλείφθηκε, αφού πλέον τον κυρίαρχο τόπο ιστορικής μνήμης αποτέλεσε ο Τύμβος του Μαραθώνα.
Ολα αυτά συνέβησαν στο Πλάσι, στο κέντρο της μεγάλης πεδιάδας του Μαραθώνα, περίπου 1.000 μέτρα από τον Τύμβο και 2.000 μέτρα από το Τρόπαιο της μάχης.
Το εύρημα του Μυκηναίου πολεμιστή θα παρουσιαστεί σήμερα στις 5 το απόγευμα, δεύτερη μέρα του επιστημονικού συμποσίου «Ανασκαφή και Ερευνα XI», που διοργανώνεται στο κεντρικό κτίριο του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Είναι ερευνητικό πρόγραμμα του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας του ΕΚΠΑ και αποτελεί την πανεπιστημιακή ανασκαφή του Τομέα Αρχαιολογίας και Ιστορίας της Τέχνης, στην οποία συμμετέχουν πολλοί από τους καθηγητές Αρχαιολογίας του τμήματος.
Αποτελεί, όμως, εδώ και τρία χρόνια και τόπο άσκησης των φοιτητών Αρχαιολογίας.
Αλλά είναι και τόπος ξενάγησης για ενηλίκους και εκπαιδευτικών προγραμμάτων για μαθητές σχολείων – κάτι ανάλογο οργανώνεται στις 24 Μαΐου.
Από το 1969-70
Δοκιμαστικές ανασκαφές στο Πλάσι πραγματοποιήθηκαν το 1969-70 από τον Σπυρίδωνα Μαρινάτο. Ακολούθησαν απαλλοτριώσεις εκτάσεων, αλλά φτάσαμε στο 2014 για να δώσει το υπουργείο Πολιτισμού άδεια ώστε να ξεκινήσει η διερεύνηση της θέσης.
Τι έδειξαν οι έρευνες;
Η κατοίκηση στην περιοχή ξεκινάει στο τέλος της Νεολιθικής περιόδου και ο οικισμός μεγαλώνει κατά την Πρώιμη Εποχή του Χαλκού, η ακμή του συνεχίζεται και στη Μέση Εποχή του Χαλκού.
«Η ανασκαφή αποκάλυψε ένα μεγαλόπρεπο μέγαρο, το τρίτο μεγαλύτερο κτίριο αυτής της περιόδου στον ελλαδικό χώρο.
Ο πλούτος και η σημασία του οικισμού αυτής της περιόδου ήταν τέτοια, ώστε κρίθηκε απαραίτητο να προστατευθεί με ισχυρό τείχος, πάχους 1,5 μέτρου.
Το τείχος αυτό, αφενός, απέτρεπε τους εχθρούς, αλλά ήταν και ένα μνημείο που συμβόλιζε την ακμή και τη δύναμη του οικισμού», εξηγούν οι συνανασκαφείς, καθηγητές αρχαιολογίας Νάγια Σγουρίτσα, Γιάννης Παπαδάτος, Γιώργος Βαβουρανάκης, Πάνος Βαλαβάνης.
Επειτα από 1.500 και πλέον χρόνια συνεχούς κατοίκησης, ο οικισμός εγκαταλείπεται και ο πληθυσμός μετακινείται.
Ο χώρος μετατρέπεται πλέον σε νεκροταφείο και πολλοί τάφοι ανοίγονται ανάμεσα στα ερείπια των κτιρίων.
«Ετσι, από τόπος κατοικίας των προγόνων μετατρέπεται πλέον σε τόπο ενταφιασμού των νεκρών και μνήμης των προγόνων».
Στις ανασκαφές αποκαλύφθηκαν άνδρες, γυναίκες και παιδιά σε μικρούς κιβωτιόσχημους τάφους ή σε πήλινα πιθάρια.
Αλλά ξεχώρισε ένας βαθύς, χτιστός τάφος, στον οποίο ενταφιάστηκε σημαντικός νεκρός πολεμιστής με τον οπλισμό του.
«Πρόκειται για τον ενταφιασμό ενός τοπικού αρχηγού-πολεμιστή, ένα εύρημα σπάνιο για εκείνη την περίοδο, με λιγοστά παράλληλα από την Αίγινα, τη Θήβα και τις Μυκήνες.
Ομως ο τάφος αυτός έκρυβε ακόμη μία έκπληξη: ενώ τα όπλα βρέθηκαν απείραχτα στη θέση τους ή ελαφρώς μετακινημένα, έλειπε ο σκελετός του νεκρού».
Το Πλάσι αποκτά πάλι ζωή στα μυκηναϊκά χρόνια (1400-1100 π.Χ.), ενώ στα πρωτογεωμετρικά και γεωμετρικά χρόνια μετατρέπεται πάλι σε νεκροταφείο.
«Οι τάφοι αυτής της περιόδου ανοίχθηκαν ανάμεσα στα ερείπια των σπιτιών του μυκηναϊκού οικισμού ή δίπλα στους τάφους του παλαιότερου νεκροταφείου, δημιουργώντας με αυτόν τον τρόπο πολλαπλά και αλληλοδιαδεχόμενα στρώματα ιστορικής μνήμης για τους ανθρώπους που έμεναν στη γύρω περιοχή», υπογραμμίζουν οι ανασκαφείς.
Στην αρχή των αρχαϊκών χρόνων (περ. 700 π.Χ.) πάνω από τον μυκηναϊκό τάφο του πολεμιστή ιδρύεται ιερό, το οποίο αργότερα ορίστηκε από μεγάλο τετράγωνο περίβολο.
Είναι η εποχή που έγινε η ανακομιδή των οστών του Μυκηναίου πολεμιστή.
«Φαίνεται ότι σχεδόν μια χιλιετία μετά τον ενταφιασμό του σημαντικού νεκρού, οι κάτοικοι της περιοχής ανακάλυψαν τον τάφο, τον άνοιξαν, εντυπωσιάστηκαν από το μνημείο και τα όπλα, και θεωρώντας ότι ανήκε σε έναν προαιώνιο μυθικό ήρωα, περισυνέλεξαν με σεβασμό και προσοχή τα οστά του ως αντικείμενο λατρείας, αφήνοντας την πολεμική του εξάρτυση στη θέση τους.
Κατόπιν κάλυψαν ξανά τον τάφο και ίδρυσαν από πάνω ένα ηρώο προς τιμήν του επιφανούς νεκρού, αναδεικνύοντάς τον σε ήρωα προστάτη του τόπου τους».
Η εγκατάλειψη του ιερού στο τέλος της αρχαϊκής περιόδου (αρχές 5ου αι. π.Χ.) πιθανόν να οφείλεται στις καταστροφές του περσικού στρατού λίγο πριν από τη μεγάλη μάχη.
Μετά τη νίκη των Αθηναίων στον Μαραθώνα, «ο βασικός τόπος μνήμης και τιμής για τους προγόνους μεταφέρεται στον γειτονικό Τύμβο του Μαραθώνα».
Τι περιμένουμε με την έναρξη της νέας ανασκαφικής περιόδου τον Μάιο;
«Πηγαίνουμε βήμα βήμα», λέει στην «Κ» ο κ. Πάνος Βαλαβάνης, τονίζοντας πως είναι από τους σημαντικότερους τόπους της προϊστορικής και ιστορικής Αττικής, έχει αλληλουχία φάσεων και χρήσεων και ότι «είναι ενδιαφέρον να βλέπει κανείς τη “στρωματογραφία” της προϊστορίας και της αρχαίας ιστορίας».
Η αλλαγή των χρήσεων έχει σημασία «γιατί υποδηλώνει μετακινήσεις, αλλαγές, συρρικνώσεις οικισμών, επεκτάσεις».
Το εύρημα ενισχύει τη διαχρονική σημασία του Μαραθώνα.
Οι δυσκολίες
Οι καιροί βέβαια είναι δύσκολοι και για τους ανασκαφείς.
Στο Πλάσι δόθηκαν χρηματοδοτήσεις από το ΕΚΠΑ, το Ινστιτούτο Αιγαιακής Προϊστορίας (INSTAP) και το Ελβετικό Ομοσπονδιακό Γραφείο για τον Πολιτισμό.
Η ανασκαφή που ξεκίνησε εν μέσω μεγάλης οικονομικής κρίσης «από ένα ελληνικό δημόσιο πανεπιστήμιο πολλαπλά τραυματισμένο ανοίγει ένα νέο παράθυρο για την κατανόηση της προϊστορίας και της ιστορίας ενός τόπου έντονα φορτισμένου με επάλληλα στρώματα ιστορικής μνήμης και συνδεδεμένου με ένα ιστορικό γεγονός παγκόσμιας σημασίας», σημειώνουν οι καθηγητές Νάγια Σγουρίτσα, Γιάννης Παπαδάτος, Γιώργος Βαβουρανάκης, Πάνος Βαλαβάνης, εστιάζοντας στην εκπαίδευση των νέων αρχαιολόγων και στα εκπαιδευτικά προγράμματα για παιδιά.

kathimerini.gr

Τετάρτη 5 Απριλίου 2017

Όλοι στο μπαλαούρο!..*


Μιά και η επικαιρότητα εδώ έχει ξεπέσει σε επίπεδο μπαλαούρου που εισπράττει σαν χαμηλοσυνταξιούχος τα 300 ευρώ-ελεημοσύνη-σας κοροϊδεύω-ελάτε ξαναψηφίστε με, της κυβέρνησης,
..και σε επίπεδο υπουργού Ενέργειας που τον φτύνουν τον ξεφωνίζουν, αλλά αυτός έχει μονίμως το χαμόγελο τού: "Σας γράφω
στα φρύδια μου. Εγώ είμαι πάμπλουτος και έχω και καρέκλα, εσείς είσαστε φτωχοί και λιμάρηδες και ξεφωνείστε όσο θέλετε. ",
..ας ασχοληθούμε με ανώτερα κλιμάκια απάτης, κοροϊδίας, συμμορίας.
Ας ασχοληθούμε με την Ευρωπαϊκή "Ένωση".

Τα τελευταία χρόνια είναι φανερό πως το ιερατείο της "ένωσης" πιέζει όχι μόνον τις χώρες του Νότου, όχι μόνον την Ελλάδα που έτσι κι αλλιώς αποτελεί επιπλέον και ένα πειραματικό εργαστήριο για το πού μπορεί να φτάσει η καταλήστευση και διάλυση μιάς χώρας χωρίς ν' αντιδράσουν οι ιθαγενείς της,
..αλλά πιέζει όλες τις χώρες-μέλη για "μεταρρυθμίσεις".
Στην ουσία πιέζει όχι τις κυβερνήσεις, που έτσι κι αλλιώς αποτελούνται από πολιτικούς δευτεροκλασάτους και ελλειμματικούς,
..αλλά τους ίδιους τους λαούς, είτε του πλούσιου Βορρά είτε του φτωχού Νότου, να αποδεχτούν την κυριαρχία όχι της πολιτικής αλλά του κεφαλαίου, της τραπεζοκρατίας, της διασύνδεσης κράτους με επιχειρηματικά συμφέροντα,
..αυτό που -πάντα πρωτοπόροι σε κάτι τέτοια- εμείς εδώ και είκοσι και βάλε χρόνια, ονομάζουμε διαπλοκή.
Εδώ (στην Ε.Ε) απλώς πρόκειται για διαπλοκή μεγαλύτερης κλίμακας, ευρωπαϊκού επιπέδου.

Αυτό γίνεται αμέσως αντιληπτό αν δούμε τί ακριβώς είναι και τί ευαγγελίζονται αυτές οι "μεταρρυθμίσεις".
Πρώτα απ' όλα πρόκειται για μιά διαστρέβλωση εννοιών. Για άλλη μία γλωσσική απάτη.
Όλες οι "μεταρρυθμίσεις" αφορούν την απογύμνωση των λαών από κάθε δικαίωμα εργασιακό και κοινωνικό,
..καθώς και -κυρίως- την μεταφορά της λήψης των αποφάσεων σε ένα υπερεθνικό επίπεδο σε κάποια όργανα -άτυπα και τυπικά- εκτός συνόρων,
..επίπεδο όπου ο έλεγχος και η κρίση εκ μέρους του λαού που τον αφορούν καθίσταται αδύνατη.
Με αυτόν τον τρόπο η εξουσία του λαού είτε μέσω εκλογών, είτε μέσω δημοψηφισμάτων, καταντάει απλώς διεκπαιρεωτική. (Ειδικά για τα δημοψηφίσματα ψάχνουν τρόπους να καταργηθούν οριστικά, αφού τα αποτελέσματά του ως τώρα ήταν εκκωφαντικά, και προβλέπεται να γίνουν εκρηκτικά στο μέλλον, αν βεβαίως δεν καταργηθούν)
Δηλαδή με απλά λόγια καταργείται στην ουσία και στην πράξη η δημοκρατία.
Καταργείται η δυνατότητα των λαών να ελέγχουν,
..καταργείται η δυνατότητά τους να διαλέξουν αυτοί το μέλλον τους,
..και επιστρέφουμε στο μεσαιωνικό, αλλά τόσο βολικό για το σύστημα εξουσίας-χρήματος, φεουδαρχικό σύστημα,

..το οποίο "επιστημονικά" ονομάζουν ομοσπονδία, ή και φεντεραλισμό.

Αυτή είναι όλη κι όλη η κεντρική ιδέα των "μεταρρυθμίσεων" όπως αυτές προωθούνται και εννοούνται και εκπονούνται απ' τους αξιωματούχους της συμμορίας που ονομάζεται Ευρωπαϊκή "Ένωση".
Τίποτα λιγότερο, αλλά ίσως πολύ περισσότερα στο μέλλον:
ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ στην ουσία και στην πράξη.
ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΚΑΘΕ ΕΙΔΟΥΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ λαών και εγαζομένων.


Μας έχουν όλους για το αμπάρι.
Ή, στην καλύτερη περίπτωση,
..για το μπαλαούρο!..

* μπαλαούρο: αποθήκη υλικών καταστρώματος και εξαρτισμού πλοίου που βρίσκεται στο πρόστεγο ή κάτω απ' την πλώρη. Χρησιμοποήθηκε παλαιότερα και σαν δεσμωτήριο, φυλακή, μπουντρούμι για τους απείθαρχους και τιμωρημένους ναύτες.

Από Κώστας Μαντατοφόρος 

Δευτέρα 27 Μαρτίου 2017

Ρήγμα χωροχρόνου...


…Η άγνωστη αρχαιολογία των Ελλήνων
Μέσα από τα κείμενα των Αργοναυτικών, του Ομήρου και άλλων Αρχαίων Ελλήνων Συγγραφέων
Ο όρος ρήγμα χωροχρόνου που χρησιμοποιούν οι ουράνιοι συνομιλητές μας, στη γήινη μας επιστήμη μελετάται με τη θεωρία των παραλλήλων «Μεμβρανών» ή θεωρία «Μ», γνωστής και σαν θεωρία των Παραλλήλων Συμπάντων.
Η ανθρώπινη επιστήμη εκτιμά ότι υπάρχουν παράλληλα σύμπαντα, στα οποία οι πραγματικότητες είναι διαφορετικές και η μετάπτωση του ανθρώπου από τη μια πραγματικότητα στην άλλη πιστεύουν ότι είναι ικανή να εξηγήσει τα περισσότερα αινίγματα της φύσης.
Το πρόβλημα στη θεωρία αυτή είναι πως θα επιτευχθεί το ρήγμα χωροχρόνου και η μετάπτωση από τον τρισδιάστατο χώρο στον χώρο των τεσσάρων διαστάσεων, από το ένα σύμπαν στο παράλληλο του.
Τι υπολογίζουν οι επιστήμονες να συναντήσουν όταν επιτευχθεί το ρήγμα του χωροχρόνου;
Όταν τα όντα του δικού μας σύμπαντος, του τρισδιάστατου χώρου βρεθούν στο παράλληλο σύμπαν των τεσσάρων διαστάσεων, θα αλλάξουν ιδιότητες.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα θα είναι η σταθεροποίηση, στη νέα τε- τραδιάστατη κατάσταση και η επιστροφή στην προηγούμενη κατάσταση.
Στο όριο δύο παραλλήλων συμπάντων, ο άνθρωπος θα συμμετέχει και στους δύο χώρους και ανάλογα θα βαδίζει προς τον έναν ή τον άλλον.
Οι οντότητες του τετραδιάστατου χώρου έχουν μεγαλύτερη δυνατότητα απ` ότι του τρισδιάστατου χώρου σε ότι αφορά την επίσκεψη των διαφόρων επιπέδων.
Είναι πιο κοντά στο δικό μας επίπεδο, σε αντίθεση με τα όντα της 5ης διάστασης που είναι ενεργειακής υφής, άγνωστης σύνθεσης «ενεργειακά ολογράμματα, ισχυρού φωτός, ψυχρού φωτός, αοράτου νυχτερινού φωτός …», όροι που χρησιμοποιήθηκαν από τους ουράνιους μυστηριώδεις συνομιλητές μας και τα οποία έχουν απαλλαγεί από τις δεσμεύσεις του υλικού σώματος.
Έχουν την ευχέρεια να ξεπερνούν καταστάσεις αδύνατες για μας και μπορούν να ενσαρκώνονται ακαριαία με οποιαδήποτε μορφή επιθυμούν.
Για τη σταθεροποίηση οντοτήτων από το κατώτερο προς το ανώτερο πεδίο, απαιτούνται ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΕΣ ΚΑΙ ΝΟΗΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ.
Από την 6η διάσταση και πέρα δεν μπορεί η επιστήμη να εκτιμήσει πως εκδηλώνεται ο χωροχρόνος και οι μορφές ύπαρξης.
Υπολογίζει τις διαστάσεις σε 10 και μία του χρόνου· πρόσφατα κάνουν λόγο για δώδεκα διαστάσεις και μία του χρόνου. Πως προέκυψε ο αριθμός αυτός;
Μόνο από εκτιμήσεις και παραδοχές.
«Το φαινόμενο που οι επιστήμονες της Γαίας ονομάζουν φυγή των Γαλαξιών αποτελεί έκφραση της δέκατης διάστασης.
Ο χρόνος τους μηδενίζεται αφού κινούνται με ταχύτητες ανώτερες του φωτός (το ίδιο λέει και η γήινη επιστήμη) και οι ταχύτητες αυτές απαιτούνται για τη διάσπαση του φωτονικού φράγματος και την είσοδο του γαλαξία στο ταχυονικό πεδίο.
Η ενδέκατη διάσταση βρίσκεται στο νιονικό πεδίο και η δωδέκατη μετά το νιονικό φράγμα, στο οποίο κανείς δεν μπορεί να εκτιμήσει τι υπάρχει,
Στο ταχυονικό πεδίο δημιουργούνται προϋποθέσεις και διεργασίες είτε για την εμφύτευση του σπέρματος της ζωής στους γαλαξίες, είτε για τελείωση της υπάρχουσας, που έχει διανύσει όλο το χρονικό διάστημα βελτίωσης και εξέλιξης.
Εξέρχονται με τη νέα μορφή είτε προς το φωτονικό πεδίο (εμφάνιση νέων γαλαξιών κατά την επιστήμη) ή συνεχίζουν προς το νιονικό πεδίο, όπου οι πραγματικότητες είναι ακατανόητες από τους ανθρώπινους νόες». .(Βλ. «Η Διαθήκη του Προμηθέα», Γερ. Καλογεράκη, σελ. 154. Εκδ. ΔΙΟΝ 2001).
«Δεν υπάρχει αναδίπλωση χρόνου έτσι όπως την εννοεί η γήινη επιστήμη.
Όταν ο άνθρωπος βρεθεί στο χώρο των τεσσάρων διαστάσεων, έχει τη δυνατότητα επίσκεψης στο χρόνο του παρελθόντος.»
Το ρήγμα του χωροχρόνου απαιτεί γνώση και υψηλή τεχνολογία.
Επίσης μπορεί να δημιουργηθεί χωροχρονι-κό ρήγμα μέσα από το οποίο «… μπορεί να διολισθήσει ολόκληρο το ηλιακό σας σύ- στημα και να το μετα-φέρουμε σε όποιο σημείο του γαλαξία θέλουμε, προκειμένου να συνεχιστεί απρόσκοπτα η ζωή στους πλανήτες του.
Υπάρχουν φυσικές γέφυρες επικοινωνίας μεταξύ των ουρανίων σωμάτων και των συμπάντων που ακόμη δεν έχετε ανακαλύψει.

Τα διαστρικά ταξίδια γίνονται μέσω αυτών.
Αν τις ανακαλύψετε Θα διαπιστώσετε ότι τα ταξίδια στους πλησίον σας πλανήτες θα είναι μια καθημερινότητα».
Το πώς επιτυγχάνεται το ρήγμα του χωροχρόνου θα προσπαθήσω να παρουσιάσω στη συνέχεια.
Ο όρος χωροχρόνος είναι ο πιο ταλαιπωρημένος στη σύγχρονη επιστημονική δεοντολογία γιατί πιστεύουν ότι δίνει λύση σε όλα τα προβλήματα και απάντηση σε όλες τις απορίες.
Μιλάμε για χωροχρονικές στρεβλώσεις χωρίς να γνωρίζουμε τι εννοούμε και πως μπορεί να υλοποιηθούν.

apocalypsejohn.com

Κυριακή 26 Μαρτίου 2017

Διότι ὁ πανσλαυϊσμὸς ἐπρόδωσε τὴν Ἐπανάστασιν…



Τὶ σοῦ εἶναι ἡ πουτάνα ἡ Ἱστορία!!!!…
Τί μᾶς μαθαίνουν στά σχολεῖα γιά τήν Ἐπανάσταση (κι ὄχι μόνον;;;;
Ἔ, θέλει κι ἐρώτημα;;;
Ὅ,τι ἐξυπηρετεῖ τὸ ὑπουργεῖο «Παιδείας» καί, κυρίως, θρησκευμάτων…
Μᾶς μαθαίνουν λοιπόν, ὅτι ὁ Ὑψηλάντης ξεκίνησε τὴν Ἐπανάσταση ἀπ’ τὸν Δούναβη διότι ἤλπιζε στὰ πλησίον εὐρισκώμενα Ῥωσσικὰ στρατεύματα καὶ στὸ ὅ,τι οἱ Τοῦρκοι δὲν εἶχαν σοβαρὲς δυνάμεις στὴν περιοχή…
Μάλιστα…
Εἶναι ἀλήθεια, ἀλλὰ εἶναι ἡ μισὴ ἀλήθεια…
Ἂν ἦταν ἔτσι, τότε ποιός κατέπνιξε τήν Ἐπανάσταση;;;;…
Ἡ ἀλήθεια εἶναι ἄλλη.
Ὁ Ὑψηλάντης ξεκίνησε ἀπ’ τὴν Μολδοβλαχία γιὰ τοὺς ἀνωτέρω λόγους, ἀλλὰ καὶ γιὰ κάποιους πιὸ σοβαρούς.
Ὁ πρῶτος ἦταν ὅτι, γνωρίζοντας τὸν σχεδιαζόμενο διαμελισμὸ τῆς Ὀθομανικῆς αὐτοκρατορίας, μέσα ἀπ’τὴν ῥωσσικὴ διπλωματία, ἐσχεδίαζε τὴν χάραξη μιᾶς γραμμῆς ἀπὸ Δούναβη μέχρι Μαύρη Θάλασσα καὶ νὰ τοὺς πῇ, ἄντε γαμ…θεῖτε, ἀπὸ ἐδῶ καὶ κάτω εἶναι Ἑλλάς…
Ὁ δεύτερος λόγος ἦταν ἡ ὑπησχεμένη σύμπραξις τῆς Σερβίας…
Ὁ τότε ἡγέτης τῶν Σέρβων Μίλος Ὀβρένοβιτς, ποὺ εἶχε βοηθηθῆ στὴν ἐπανάστασή του ἀπ’ τὸν Ἕλληνα ὁπλαρχηγὸ Γεωργάκη Ὀλύμπιο, ὑπεσχέθη νὰ βοηθήσῃ τὸν ἈλέξανδροὙψηλάντη…
Οἱ ὁπλαρχηγοὶ τῆς Πελοποννήσου εἰδοποίησαν τὸν Ὑψηλάντη νὰ ζητήσῃ γραπτὴ συνθήκη, διότι ὑποπτεύοντο σαμποτάρισμα τῆς συμφωνίας ἀπὸ τὴν Ῥωσσία καὶ προδοσία τῶν Σέρβων, μὲ σκοπὸ νὰ προχωρήσουν στὴν Μακεδονία καὶ τὴν Θρᾴκη!!!!!…
Ὁ Ὑψηλάντης ἔστειλε τὸ κείμενο τῆς Συνθήκης ἐκ δέκα ἄρθρων στὸν Ὀβρένοβιτς πρὸς ὑπογραφήν, μὲ τὸν ἀπεσταλμένο του Ἀριστείδη Πῶπ.
Ὁ Ἀριστείδης Πῶπ κατευθυνόμενος πρὸς συνάντησιν μὲ τὸν Ὀβρένοβιτς, διενυκτέρευσε σὲ ξενοδοχεῖο τοῦ Ἀδδα-Καλὲ ὡς ἔμπορος… Ἐκεῖ τὸν κατέδωσε στὸν Τοῦρκο φρούραρχο Ῥετζέπ-Ἀγᾶ, ὁ Σέρβος Γιοβὰς Ῥόγκοπετς καὶ συνελήφθη…
Καί ὕστερα;;;
Ἔ, ὕστερα ὁ ὀρτοντὸξ μπρᾶδερ Ὀβρένοβιτς, ἦλθε σὲ συμφωνία μὲ τὸν Σουλτᾶνο, ὁ Σουλτάνος ἀνεγνώρισε τὴν ἀνεξαρτησία τῆς Σερβίας, τὸν Ὀβρένοβιτς ὡς ἡγεμόνα, κατέσφαξε τὸν Ἱερὸ Λόχο τοῦ Ὑψηλάντου, ὑπὸ τὰ ὄμματα τῶν ἄλλων ὀρτοντὸξ «φίλων» Ῥώσσων κι ἔζησαν αὐτοὶ καλὰ κι ἐμεῖς …μείναμε μὲ τὴν ὀρτοντὸξ συμμαχία ἀνὰ χεῖρας καὶ δὲν ξέρουμε ποῦ νὰ τὴν βάλουμε…

Χαίρετε…

Κόης Ὀδυσσεὺς
filonoi.gr

Ευγνωμοσύνη


Κάποιοι δηλώνουν υπερήφανοι που είναι Έλληνες.
Συνήθως νοιώθουμε υπερηφάνεια για δικά μας κατορθώματα ή πολύ δικών μας ανθρώπων για γεγονότα σε ενεστώτα χρόνο.
Η υπερηφάνεια για τους προγόνους μας είναι αφηρημένη έννοια και περισσότερο έχει να κάνει με τη συλλογική μνήμη ενός έθνους, τιμής ένεκεν.
Δεν συμμερίζομαι την υπερηφάνεια των συμπατριωτών μου για κατορθώματα προγόνων, μιας τυχαιότητας δηλαδή να γεννηθούμε Έλληνες.
Θα έλεγα περισσότερο νοιώθω ευτυχής επειδή η γλώσσα που μου έδωσαν είναι Ελληνική. Προνομιούχος επειδή μπορώ να επικοινωνώ με τον Ελύτη και μέσω αυτού με τον Όμηρο.
Είναι συγκλονιστικό!
Μετά τόσους αιώνες να μπορώ να επικοινωνώ με το πνεύμα ενός μεγαλείου, όπως οι κατοπινοί που εμπνεύστηκαν και μνημονεύουμε για τα κατορθώματά τους.
Δεν μπορώ να νιώσω υπερηφάνεια εξ αγχιστείας για κάτι που δεν συνέβαλα και μάλιστα αφορά ολάκερη την ανθρωπότητα, εν προκειμένω η ελευθερία.
Ο Ελληνισμός είναι κοινοκτημοσύνη της ανθρωπότητας.
Αφορά κάθε άνθρωπο που μπορεί και σκέφτεται.
Ευγνώμων που έχω αυτή την ευχέρεια λοιπόν και επικοινωνώ με αυτό το πανανθρώπινο πνεύμα απευθείας, δίχως να χάνομαι στις μεταφράσεις, νοιώθοντας τη ζεστασιά από τις αμμουδιές του Ομήρου και το απόλυτο γαλάζιο από τη παλέτα του Αιγαίου!
Αυτό για μένα είναι και το μόνον της ζωής μου ταξείδιον!

Παρασκευή 24 Μαρτίου 2017

Ούτε η πανούκλα, ούτε η χολέρα κάμαν τόσο κακό στην Ανθρωπότητα όσο οι ιστορικοί και η Ιστορία.

Γιάννης Σκαρίμπας: Η Επανάσταση του 1821 και οι «ασπρορουχάδες» της Ιστορίας
Γιάννης Σκαρίμπας, Το 1821 και η αλήθεια, εκδόσεις Κάκτος, τ.Α’. Αθήνα, 1995.
Κι ένα – πριν ξεπορτίσω – πίσω βλέμμα

Κείμενο: Γιάννης Σκαρίμπας*
Είναι αδύνατο (και άσχετα προς το ιδεολογικό του αναγνώστη) να μην αγαναχτάει κανείς διαβάζοντας τον κορυφαίο ιστορικό μας, για το αναγκαστιλίκι που την υπήγαγε την ιστορική αλήθεια στην «Ιστορίαν – του – του Ελληνικού Έθνους».
Ιδιαίτερα στα Κεφάλαια για το οσποδάρικο σκυλολόι, για την ψώρα τη φαναριώτικη, για τους λόγιους της «Διασποράς» και για τον Κλήρο.
Βρίσκεται μπρος σε μια συστηματική καταδυνάστευση της της κακόμοιρης της αλήθειας, σε μια «κόντρα – νατούρικη» Διαλεκτική του ‘21.
Ιστοριογράφοι και Κωλέττηδες, Μαυροκορδάτοι και Μιστριώτες, σταυροκοπίτες, λευτεραντζήδες της «δεκάρικης» Εικοσιεναλογίας φαρισαίοι – ΔΕΝ ΣΑΣ ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ.
Η λέξη ΠΑΤΡΙΣ (κι άλλες) στο στόμα σας μάς θυμίζουν τις μουχλιασμένες πάστες του Κνουτ Χάμσουν:
Όταν βλέπω γρηές να τρώνε πάστες – είχε πει ο Θεοτούμπης – μου φαίνεται πως όλες οι πάστες είναι μουχλιασμένες. Αλλά και μένα, από τον καιρό που κάποιος δάσκαλος μας μάθαινε με τη στραβή του μύτη το «Όλη δόξα-όλη χάρη…», μου φαίνεται πως πάσα χάρις είναι «ένρινη» και πάσα δόξα στραβομύτα!…
Ένρινα και με στραβές τις μύτες είναι τα λόγια τους· γρηάτικη μούχλα της σαπιοδοντιάς βρωμολογάει το ’21 τους…
Με το να παριστάνουν την Ελληνική Επανάσταση σαν πράξη εξωελλαδική (το οποίον: ότι την παρασκεύασαν οι λόγιοι!) πάν’ να μειώσουν την αυτοδύναμη αξία της, για να τους λογαριάζουμε σωτήρες.
Το σινάφικο – όλων αυτών -«κατεστημένο» τους τούς κάνει να μιλάν την ίδια γλώσσα… Ας ξέρουν ότι μας είναι αναξιόπιστοι.
Τους κατηγοράμε και τους βοάμε: λέτε ψέματα -δεν είναι αυτό το ’21: Το Πατριαρχείο το αφόρισε. Οι Πρόκριτοι και οι Ιεράρχες το χλεύασαν.
Ο Καποδίστριας του γύρισε τις πλάτες του. Ο Κοραής «μας» το μυχτήρισε.
Ο Καρατζάς, ο Μαυροκορδάτος και ο Ιγνάτιος το ξεπούλαγαν στους ξένους.
Χώρια οι Νέγρηδες και οι Κωλέττηδες, χώρια ο Κοραής και ο Μπραΐμης.
Η κατατρεμάρα του δεν λέγεται…
Και βέβαια… θα μου θυμώσουν!
Μα, για να με θέσουν «εκποδών» δεν φτάνει το «πίστευε μας και μη ερεύνα».
Δεν φτάνει η «από καθέδρας» κρούση του κώδωνος και το «Αυτός έφα!». Το θέμα που θέτω πάει πολύ μακρύτερα από της ασημότητάς μου το «ούτως ή άλλως». Πάει στις ψευτομαρτυρίες και στην αγκύλωση που κάνουνε αυτοί στην Ιστορία. Το ’21 είναι «Ηράκλεια άρτιο» για να μας το περπατάν με δεκανίκια…
Το «ψεύτικο σαν ανακοινωθέν» είναι αδερφάκι της Ιστορίας.
Είναι φανερό: Η δικιά τους, η «σιδερωμένη» Ιστορία δεν μας λέει την αλήθεια.
Οπότε έν’ από τα δυο: Ή δεν την ξέρει και – ώστε – είναι αδιάβαστη ή την ξέρει και τα «μασάει», οπότε πάλι μάς είναι μια ψευτρού. Μάλιστα, πολλές φορές… οι «ασπρορουχάδες» της (λογιώτατοι, πανηγυριστές και προφεσσόροι) έκαναν τόσο το μαύρο στράφτικο, που να μας εξαπατάει και να πλανεύει… Μην τους πιστεύετε.
Η καρδιά του ’21 δεν έπαλλε – ταριχευμένη – στις σοφίες τους, ούτε μες στα ραγιάδικα καλυμμαύχια τους και στα φέσια. Οι Κοραήδες, οι Καποδίστριοι, οι Ιγνάτιοι το θεόρριχναν, οι Δεσποτάδες το αφόριζαν. Οι δε λογιώτατοι της – τάχα – Διασποράς είχαν με τις «ελληνικούρες» τους να κάμνουν… Αλλά το ‘21 δεν μίλησε τη γλώσσα τους, δεν βούταε σε καλαμάρια πέννες χήνας.
Μίλησε με των καρυοφυλλιών τις ντουφεκιές και με των γιαταγανιών του τις άδραξες…
Αυτά, ως προς αυτά. Το «εν τω γίγνεσθαι» 3ο βιβλίο μου να το τυπώσω λέω σε κάνα χρόνο.
Για το παρόν, και τούτο μου το ταχύτατο 2ο, ας παρθεί σαν ένας ξαναχαιρετισμός στο ’21.
Με το κατέβασμα της σκούφιας μου (σκούφιας ενού α λόγιου απλοέλληνα) να του βροντοφωνήσω (κι εγώ!) ένα ζήτω: ΖΗΤΩ ΣΟΥ – θα του πω – το ’21 των Ελλήνων!
ΖΗΤΩ Αθάνατε Λαέ του Μαραθώνα και της Πίνδου!
Έτσι, όχι με το «ψηλά τα χέρια!» όπως αυτοί, μα με στην καρδιά τόνα μου χέρι, και με τ’ άλλο μου, το ταπεινό κρατώντας – μου – κεράκι, θα προβώ ομπρός στους τίμιους και τους λεύτερους για το σκολιό μονοπατάκι της Αλήθειας.
*Απόσπασμα από το βιβλίο Γιάννης Σκαρίμπας, Το 1821 και η αλήθεια, εκδόσεις Κάκτος, τ.Α’. Αθήνα, 1995.

Απαραίτητο για όλους εκείνους που θέλουν να μάθουν την πραγματική αλήθεια για την ιστορία της ελληνικής επανάστασης του 1821.
Μια αλήθεια που τσούζει.
https://www.scribd.com/document/43510388/Γιαννης-Σκαριμπας-Το-1821-και-η-αληθεια
ή